Zastanawiam się, co oznaczają przez " warte kradzieży ". To znaczy włamałem się do Pijanego Łowcy, jedyne co tam było to naszyjnik z 20 magami NA samym sprzedawcy. Nie było ' zbyt godne uwagi. @Allov czasami sprzedają strzały daedryczne – zdecydowanie warto je ukraść, jeśli ' ponownie łucznik.

zapytał(a) o 16:09 Co oznaczają te symbole Wiem że dwa to gwiazda dawida i pentagram a reszta...Z góry dziękujeNajbardziej intryguje mnie ten krzyż na znaku nieskończoności... Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 10:11 Powiem tyle co lewej: Krzyż ankh (Ankh w starożytnym Egipcie był symbolem płodności), potem Bahomet umieszczony w odwróconym pentagramie (to jest właśnie pentagram satanistyczny), następnie Pentakl (czyli biały pentagram, który ma chronić przed złymi mocami; to jest przeciwieństwo pentagramu odwróconego).Drugi rząd, zaczynamy od lewej: sześcioramienny pentagram Bahometa (nie wiem co oznacza), dwuramienny krzyż na znaku nieskończoności nie wiem co może oznaczać, zwykły odwrócony krzyż to krzyż satanistyczny, który drwi z Jezusa i jego ofiary złożonej na krzyżu, za nasze grzechy, i to ostatnie to też nie wiem co to jest O_ONo i jeszcze zapomniałam o oku:Oko Horusa to egipski amulet który ma za zadanie chronić przed złym spojrzeniem, zawiścią, zazdrością, złorzeczeniem. blocked odpowiedział(a) o 18:28 mrs. berryman - od kiedy pentakl, oko Horusa czy krzyż Ankh oznacza satanizm...? Sama pentakl posiadam, a satanistką nie jestem. A dobrze zdaję sobie sprawę z tego co pentakl oznacza. saluki9 odpowiedział(a) o 17:25 ten Krzyż z pętelką na górze to ankh , krzyż egipskia reszty nie wiem blocked odpowiedział(a) o 20:04 Ten pentakl i pentagram nie są satanistyczne! Gdyby były odwrócone DWOMA wierzchołkami do góry... Wtedy tak... Kyoko :3 odpowiedział(a) o 23:10 YYY nie wszystko oznacza satanizm ? znam wszystkich ale te co znam : 1 od góry nie jestem pewna, 2 odwrócony pentagram rzekomy znak szatana, 3 pentagram pentagram osnacza 5 żywiołów które nas otaczają, używany głównie w magii lecz nie tylko 4 gwiazd żydowska, symbol ich religii 5 ten znak nieskończoności widze po raz 1 6 nie wiem co to jest przypuszcza że MOŻe być związane z wierzeniami egipskimi(sugeruje po tym oku) 7. odwrócony krzyż symbol wiary ateistyczej te 2 ostatnie nie wiem Hej, nie wiem cz pytanie jeszcze aktualne, ale widzę, że nikt nie udzielił jeszcze sensownej odpowiedzi odnośnie "krzyża z symbolem nieskończoności". Jest satanistyczny symbol używany przez Antona Szandora LaVey'a w Księdze Lucyfera (Biblia Satanistyczna), Muszę przyznać, że przez dłuższy czas też mnie intrygował, bo nigdzie nie mogłam znaleźć informacji na ten temat. Jest to drobna przeróbka alchemicznego symbolu siarki, która jak wiadomo kojarzona jest z tym, co złe (przeczytasz o tym np. w Apokalipsie wg. św. Jana). Inna teoria głosi, że jest to połączenie krzyża lotaryńskiego i znaku do innych znaków, to mogę opisać te, które samym środku jest odwrócony pentagram z symbolem Bafometa w środku. Jest to najważniejszy z satanistycznych symboli. Sam odwrócony pentagram symbolizuje profanum, czyli człowieczeństwo, przewagę żądz nad rozumem, a także obrazuje pogardę dla trójcy świętej. Głowa kozła w środku to symbol Bafometa (Baphometa), który oznacza samego dołu na środku jest odwrócony krzyż - także symbol satanistyczny. W przeciwieństwie do powszechnych wierzeń nie jest to najważniejszy symbol w sataniźmie. Jest on używany tylko podczas La Messe Noire (Czarnej Mszy), kiedy to wiesza go się nad ołtarzem, a pod syymbolem Bafometa - choć i tak nie jest konieczny. Ma być kpiną z kościoła katolickiego, a jednocześnie wskazywać najważniejsze wartości. Zarówno ten znak, jak i Bafomet nie są czczone, a także nie są składane im ofiary, ponieważ wg idei tej religii to człowiek jest "bogiem" i to on jest najważniejszy (tak przynajmniej jest w przypadku satanizmu laveyańskiego).W prawym górnym rogu znajduje się twz. biały pentagram lub pentakl. Jest używany w okultyzmie. Z tego, co mi wiadomo był używany podczas odprawiania , aby odpędzić "złe moce".Mam nadzieję, że pomogłam i że temat est dalej aktualny. Reszte syboli nie opisuję, bo były opisane już wcześniej. jeśli chodzi o ten krzyż ze znakiem nieskończoności to krzyż satanizmu Lavey'ańskiego :) henio3 odpowiedział(a) o 16:12 ten koziołek to baphomet, pod nim jest odwrócony krzyż wyśmiewający boga, reszty nie znam blocked odpowiedział(a) o 16:13 Ogółem oznaczają satanizm. Dokładnie niestety nie wiem, ale radzę poszukać między innymi tu:[LINK] blocked odpowiedział(a) o 16:44 wszystkie krzyże to krzyze satanistyczne jedna (największa ) gwaiazda też i ta w górnym prawym rogu ta w 1 kolumnie w środku to gwiazda żydów nie wiem co to za oko ... Uważasz, że ktoś się myli? lub

Jak często codziennie, jako chrześcijanie, łączymy za pomocą gestu czoło, brzuch, lewe i prawe ramię? Z drugiej strony – jak często zastanawiamy się, co to wszystko ma znaczyć i po co to robimy? „W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen” Jak często wypowiadamy w ciągu dnia te słowa? Jak często codziennie, jako chrześcijanie, łączymy za pomocą gestu czoło, brzuch, lewe i prawe ramię? Z drugiej strony – jak często zastanawiamy się, co to wszystko ma znaczyć i po co to robimy? Tymczasem znak krzyża jest jedną z pierwszych, a zarazem najpiękniejszych modlitw, których uczymy się w ciągu naszego chrześcijańskiego życia... Poniżej postaram się krótko przedstawić „instrukcję obsługi” znaku krzyża podczas modlitwy, „dzieląc” ją na dwie części: słowa i gesty. Słowa Chyba nie ma chrześcijanina, który by nie znał słów tej modlitwy. Zazwyczaj bez chwili namysłu wypowiadamy formułkę trynitarną: „W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Większość ludzi zresztą trafnie potrafi stwierdzić, że tym samym potwierdzamy naszą wiarę jako chrześcijan, a więc tych, którzy z łaskawości Boga poznali, że nie jest On wielkim i odległym samotnikiem, ale Kimś, kto żyje i kocha, kto jest nie tyle Osobą, ale Relacją Osób. Przed tym jednak, przed wskazaniem i nazwaniem owych trzech Osób Boskich wypowiadam jeszcze jedno słowo, bardzo ważne dla tej modlitwy: „Imię”. Nie jest tu ono wcale pozbawione znaczenia... Czym jest Imię w Piśmie Świętym i w kulturze biblijnej wiemy raczej dobrze – ukazuje posłannictwo osoby, jej misję, to, co w niej najważniejsze. To fakt. Ale co z imieniem Boga? Otwórzmy Stary Testament, a konkretniej Księgę Wyjścia. Spójrzmy na werset 3, 14 - „Bóg odrzekł: Jestem Tym, kim jestem. Tak masz powiedzieć Izraelitom: Jestem posyła mnie do was”. I dalej - „To jest moje imię i takim ma pozostać w pamięci wszystkich pokoleń” (3, 15). Wypowiadając formułę trynitarną przy znaku krzyża przypominamy sobie o tym, że Bóg jest, że zawsze jesteśmy w Jego obecności, że w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy (Dz 17, 28). A w jakim Bogu jestem? W tym, który jest Relacją, doskonałą wymianą miłości i życia. Z takim, który pragnie ostatecznie zerwać z krańcową postacią samotności. Gesty Mało tego, wcale nie jestem gdzieś na marginesie Boga, w Jego kącie. Przypatrzmy się gestom, które towarzyszą wypowiadanym słowom. Od czoła do brzucha, od lewego do prawego ramienia... co jest w centrum? Serce. Właśnie - serce, centrum – tam jest moje miejsce, w samym środku miłości Boga, i to wcale nie jest brak skromności... A co z tym ruchem ręki? Na myśl przychodzi mi werset Psalmu 103 - „Jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak wielka jest Jego łaskawość dla tych, którzy się Go boja, jak jest odległy wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze występki” (Ps 103, 11n). I chyba te myśli powinny towarzyszyć przy wykonywaniu znaku krzyża: ogrom Bożej miłości i łaskawości dla mnie, wyrażający się szczególnie w odpuszczeniu moich grzechów. Amen Potwierdza to wszystko krótkie słówko – amen. Amen, a więc: zgadzam się, wierzę Bogu, wierzę właśnie takiemu Bogu, który nie chce mojej samotności, ale kocha mnie i chce ukryć w sobie w trudnych chwilach. Właśnie takie „amen” może zakończyć jedną z najkrótszych i piękniejszych modlitw, albo stać się początkiem dłuższego spotkania z Bogiem i Jego słowem kierowanym do mnie...

Znak Krzyża Świętego wcześniej ustępował znakowi ryby. Jest on narzędziem męki Jezusowej. Wykonywany jest w modlitwie, albo w geście błogosławieństwa. Modląc się, jednocześnie z czynieniem znaku Krzyża Świętego wskazując kolejno na głowę, na serce i na ramiona – wypowiadamy słowa: „ W imię ojca i Syna i Ducha

Zaznaczono już, jak nieprawdziwa okazała się obiegowa opinia, że krzyż jest symbolem chrześcijaństwa od początku istnienia Kościoła. Równocześnie historycy zauważają, że "istniały tajemne znaki służące porozumiewaniu się współwyznawców, ale nic nie przemawia za tym, aby komuś mógł przyjść do głowy pomysł obierania za godło lub symbol znienawidzonego przez społeczeństwo szubienicznego słupa! Narzędzie tortury mogło jedynie budzić lęk i zgrozę. Od tego widoku ze wstrętem odwracano głowy. Pamiętajmy, że jeszcze za czasów Konstantyna Wielkiego wieszano nieustannie za byle co, nawet za przeklęty a smutny los, że ktoś miał nieszczęście urodzić się niewolnikiem, za przegraną bitwę, a nawet po dowodzi natomiast, że porozumiewaniu się chrześcijan służyły na początku znak ryby i znak kotwicy: "Jednym z najstarszych symboli chrześcijańskich była ryba. Warto zauważyć, że o takim właśnie znaku, używanym przez chrześcijan w czasach Nerona, pisze Henryk Sienkiewicz w "Quo vadis?"!Innym symbolem chrześcijaństwa była kotwica, która jako znak występuje na grobowcach najstarszych katakumb. Wiemy, że Klemens Aleksandryjski (150-215) był inicjatorem wprowadzenia kotwicy jako oficjalnego emblematu chrześcijaństwa i propagował szeroko noszenie tego znaku w pierścionku na małym palcu lewej ręki. POMYŚL LOGICZNIE; gdyby za czasów Klemensa istniał już emblemat krzyża, jako symbolu chrześcijaństwa, to czy do pomyślenia byłaby forsowanie wprowadzenia w jego miejsce kotwicy? Nie! Po prostu wtedy nikt jeszcze nie myślał, aby z narzędzia zbrodni zrobić symbol kultu. Nikt - oprócz Tego, który już kilka tysięcy lat wcześniej wymyślił krzyż, poprzez który ludzie oddawali mu i nadal oddają cześć - Szatanowi, jednak w niektórych polskich encyklopediach napisano, że "krzyż był przedmiotem ogólnej czci chrześcijan pierwszych wieków. [...] wyrabiali go oni na sprzętach domowych, narzędziach, księgach, itp." Niestety, jest to nierzetelna informacja!Trzeba z naciskiem powiedzieć, że szereg stwierdzeń o używaniu znaku krzyża przez chrześcijan w pierwszych wiekach, to informacje pozbawione realnych podstaw, nie są udokumentowane. Takich starożytnych przedmiotów, znaczonych chrześcijańskimi krzyżami, nie rysowany lub rzeźbiony nie występował u chrześcijan przed soborem nicejskim w 325 mówią zapiski; na sali obrad soboru, przed tronem cesarskim leżała jedynie otwarta księga Ewangelii, innego symbolu nie czyż na sali obrad soboru mogłoby brakować krzyża, gdyby symbol ten był już wówczas w użyciu? Najpoważniejsze źródła na świecie, z Encyclopedia Britannica na czele, stwierdzają jednoznacznie, że krzyż, jako znak, wprowadzono do chrześcijaństwa dopiero w I połowie IV wieku po Chrystusie: "Encyklopedia Brytyjska bez żadnych wahań i wątpliwości podaje, że symbol krzyża ustanowił Konstantyn (312 rok!)..." (11)Jezus Chrystus nigdy nie używał krzyża jako znaku w jakiejkolwiek materialnej formie. Nie robili tego również Apostołowie. Oto dwa wymowne świadectwa;W sztuce sakralnej wyobrażenia krzyża występują od III i IV wieku (sarkofagi, wczesnochrześcijańskie katakumby) Krzyż, jako godło chwały ukazuje się dopiero na początku V jest oczywisty: materialne wyobrażenie krzyża i używanie tego znaku jako symbolu, nie ma nic wspólnego z Chrystusem, a co za tym idzie z prawdziwym chrześcijaństwem. Dopiero w IV wieku po Chrystusie, gdy zwyczaje pogańskie zaczęły się wlewać szerokim strumieniem do wierzeń i praktyk Kościoła, krzyż, za sprawą cesarza Konstantyna, a potem jego matki, Heleny (która rzekomo odnalazła w Jerozolimie oryginalny krzyż Chrystusa - podobnie jak krzyże obu złoczyńców pośród których Chrystus był ukrzyżowany!), znalazł dla siebie uprzywilejowane miejsce. Legenda głosi, że Konstantyn miał proroczy sen, w którym bóg obiecał mu zwycięstwo, jeżeli żołnierze umieszczą znak krzyża na swoich tarczach przed bitwą ma moście mulwijskim. W dziele "Cywilizacje starożytne" (14) czytamy: "Po kilku latach monogram Chrystusa zaczął się pojawiać na monetach, czasem obok symboli pogańskich".Niewielu nominalnych chrześcijan wie też, choć w tym przypadku informacja ta jest systematycznie upowszechniana przez publicystów w okresie świąt grudniowych, że święto Bożego Narodzenia, to naprawdę obchodzony uroczyście przez pogan Dies Natalis Solis Invicti (Dzień Narodzin Niezwyciężonego Boga Słońca)! odobnie niewielu wie, albo nie chce przyjmować do wiadomości, że niedziela, uznawana za typowo chrześcijański dzień święty, nie była bynajmniej ustanowiona na pamiątkę zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, ale także ma rodowód solarny. Jest to obchodzony od zamierzchłej starożytności Dies Solis (dzień słońca; porównaj w języku niemieckim Sonntag, ang. Sunday), który wprowadził do chrześcijaństwa na mocy wydanego przez siebie edyktu, cesarz Konstantyn Wielki w roku 321 po Chrystusie! W "Historii Starożytnego Rzymu" Maria Jaczynowska pisze:"Religie solarne zatriumfowały w pełni w wieku III. [...] Były to kulty pochodzenia bądź syryjskiego (Baal, Jupiter, Dolichenus), bądź irańskiego (Mitra). [...] Największe jednak wpływy w świecie rzymskim uzyskał kult irańskiego boga Mitry. [...] Rzymianie poznali Mitrę, jako boga światłości i słońca, związanego z porządkiem kosmicznym, który miał się narodzić ze skały w dniu 25 grudnia i wychowywać wśród pasterzy. [...] Mitraizm osiągnął szczyt popularności w wieku III [...] świętowana przez wyznawców Mitry data jego urodzin (25 grudnia) obchodzona jako główne święto w kulcie solarnym Słońca Niezwyciężonego, została w nominalnym chrześcijaństwie uznana za dzień Bożego Narodzenia. [...] Pełny triumf kultów solarnych przypada dopiero na rządy Aureliusza (270-275), który uczynił ze Słońca Niezwyciężonego (Sol Invictus) głównego boga Imperium. [...] Uważany za inspiratora nowej polityki religijnej cesarz Konstantyn nie przestał być najwyższym kapłanem kultów pogańskich, czyli Pontifexem Maximusem. W dalszym ciągu lansował kult najwyższego boga - Sol Invictus, którego tradycje przejął na wzór Aureliana."Kościół katolicki, na poparcie swych twierdzeń, że krzyż ma pewne podwaliny w biblii, odwołują się do wersetów, które jakoby mówią o potrzebie "noszenia i czczenia krzyża".Faktycznie, w wielu miejscach Nowego Testamentu czytamy o "krzyżu", o potrzebie "noszenia krzyża", a także ostrzeżenia przed ludźmi, "którzy są wrogami krzyża Chrystusowego". Mówił o tym Jezus Chrystus, pisał o tym wiele apostoł Paweł. Dlatego rodzi się pytanie, czy argumentując przeciwko materialnym wyobrażeniom krzyża i sprawowanemu wokół nich kultowi - także w tym opracowaniu - nie popadam aby w spór ze Słowem Bożym?Jest to pytanie i sprawa bardzo poważna. Na szczęście istnieje prosty sposób, aby to sprawdzić: należy po prostu przyjrzeć się uważnie tym wszystkim wersetom biblijnym, aby można je było 10;37,38 BT (37) Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. (38) Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie 16;24 BT (24) Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie 9;23 BT (23) Potem mówił do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Łuk 14;27 BT (27) Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim dostrzegłeś pewny bardzo istotny fakt; otóż Jezus mówiąc o krzyżu, robi to na długo przed swoją śmiercią. Wie doskonale, że zgodnie z proroctwami, poniesie męczeńską śmierć zawisłszy na drzewie;Dzie 5;30 BW (30) Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, którego wy zgładziliście, zawiesiwszy na drzewie,Dzie 10;39 BW (39) A my jesteśmy świadkami tego wszystkiego, co uczynił w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie; jego to zabili, zawiesiwszy na 3;13 BW (13) Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie,Gdyby faktycznie krzyż miał stać się symbolem religijnym chrześcijan, to czy Jezus by tego nie oznajmił swoim uczniom?Z całą pewnością możemy powiedzieć, że dla Jezusa bałwochwalcze przedmioty kultu były przekleństwem - dlaczego? Ponieważ doskonale wiedział kto tak naprawdę kryje się za bałwanami i z jaką odrazą i pogardą patrzy na nie Bóg Jeszuy Jehowa/Adonai/Pan/Ojciec/Jahwe Lunety to dość skomplikowane w budowie urządzenie i trudno się połapać w jego budowie - zwłaszcza na początku. Dlatego w tym poradniu wyjaśniamy, kiedy przydaje się luneta oraz jak odczytywać niektóre parametry. Dowiesz się, czym jest paralaksa, pole widzenia, o co chodzi z wypełnianiem azotem oraz jak właściwie zamontować Krzyż był symbolem Słońca, jego kształt nosiły też pierwsze horoskopy Więcej artykułów Astrologia Sukcesy i przestrogi ( Nów Księżyca w Lwie wróży spotkanie z kimś dawno nie widzianym! Co mówi horoskop tygodniowy? Słońce w Lwie budzi chęć przygody! Poddasz się jej, ale z pewną dozą ostrożności wymuszonej przez kwadraturę Merkurego z Marsem. Zwraca ona uwagę na sprawy bezpieczeństwa. Nów w Lwie niesie spotkanie z kimś dawno nie widzianym. Zagraj w lotka, bo Jowisz w retrogradacji sprzyja szczęściu! Oto sukcesy i przestrogi dla wszystkich znaków zodiaku. Czytaj dalej >> Astrologia Horoskop weekendowy (22 - Merkury z Jowiszem wyciągną nas z domów! Czas pakować plecak i ruszać w drogę. Merkury w trygonie z Jowiszem wyciągną nas z domów, zapewnią fantastyczne przygody i moc atrakcji. A to wszystko w doskonałym towarzystwie. Możemy wiele się dowiedzieć, nauczyć, poznać ciekawe miejsca. Oto horoskop weekendowy dla wszystkich znaków zodiaku. Czytaj dalej >> Astrologia Czy grozi nam klęska głodu? Układ węzłów księżycowych jest niekorzystny, ale planety dają nadzieję Na skutek rosyjskiej agresji na Ukrainę szalejące ceny żywności i jej niedostatek stają się realnym problemem dla całego świata. Czy grozi nam klęska głodu? Kłopoty niosą węzły księżycowe w pasie Byk - Skorpion. Uaktywniły się już wcześniej, gdy Europę zalała fala migracyjna. Teraz ich wpływ odczuwamy znowu. Co nas czeka? Czytaj dalej >>

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca ( ang. International Red Cross and Red Crescent Movement) – międzynarodowy ruch humanitarny, zrzeszający około 97 milionów wolontariuszy na całym świecie, stworzony aby chronić ludzkie zdrowie i życie, zapewniać szacunek dla istoty

Okres świąt wielkanocnych kojarzy się zwykle z procesją rezurekcyjną. Od momentu chrztu św. wierzący idzie za Jezusem Chrystusem. Podobnie podczas procesji wierni kroczą za Najświętszym Sakramentem oraz symbolami: paschałem, figurą Zmartwychwstałego i krzyżem z czerwoną stułą. Procesja rezurekcyjna odbywa się w parafiach bezpośrednio po zakończeniu Wigilii Paschalnej albo przed pierwszą Mszą św. w Dniu Zmartwychwstania, wczesnym rankiem. Wyraża ona pragnienie kroczenia w życiu za Chrystusem pozostającym w Kościele pod eucharystycznymi postaciami Chleba i Wina: „A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Bardziej uzasadnione jest praktykowanie procesji rezurekcyjnej w noc poprzedzającą Niedzielę Zmartwychwstania, gdyż podczas Wigilii Paschalnej ogłoszona zostaje światu radość z pustego grobu. Mówią o tym śpiew uroczystego Alleluja i biblijne czytania. Jednak w wielu parafiach wierni gromadzą się o świcie, żeby wraz ze wschodem słońca, obwieścić światu radość z tego, że śmierć została pokonana. Przepisy liturgiczne dopuszczają tę możliwość tam, gdzie istnieje taka tradycja. Wśród znaków, które towarzyszą przeżywaniu liturgii uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego na pierwszy plan wysuwa się paschał. Ta wielkanocna świeca zajmuje centralne miejsce w świątyni — obok ołtarza — od Wigilii Paschalnej do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Jest symbolem Zmartwychwstałego Chrystusa, który sam o sobie powiedział: „Ja jestem światłością świata” (J 8,12). W Wigilię Paschalną, podczas Liturgii Światła (nazywanej „Lucernarium”), zapala się wielkanocną świecę od poświęconego przedtem ognia. W uroczystej procesji paschał wnosi się do kościoła, gdzie ma przypominać słup ognia, który prowadził naród wybrany przez pustynię ku wolności (por. Wj 13,21). Paschał jest także znakiem przypominającym Zmartwychwstałego Chrystusa wyprowadzającego ludzkość z niewoli grzechu ku wolności dzieci Bożych. Jego doniosłość wyraża liturgia Wigilii Paschalnej, podczas której oddaje się mu cześć w śpiewie, zwanym „Exsultet”: „(...) przyjmij, Ojcze święty (...) tę święcę, owoc pracy pszczelego roju”. Paschał jest bogato zdobiony, a jego ornamentacja ma głęboką wymowę. W samym środku świecy widnieje krzyż z pięcioma woskowymi ziarnami symbolizującymi pięć ran Chrystusa, które pozostały na uwielbionym Ciele Zmartwychwstałego Pana. Cyfry bieżącego roku wskazują, iż Jezus Chrystus jest Panem obecnego czasu, a pierwsza i ostatnia litera alfabetu greckiego — alfa i omega — że do Niego należą także historia i przyszłość — On jest początkiem i kresem wszystkiego (por. Ap 1,8). Dokumenty Kościoła zalecają, by świeca paschalna była odlana z wosku, co roku nowa, i miała znaczną wielkość. Po zakończeniu okresu wielkanocnego paschał ustawia się przy chrzcielnicy i zapala podczas udzielania sakramentu chrztu. Od niego zapala się chrzcielne świece nowo ochrzczonych, na znak ich włączenia przez chrzest w tajemnicę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ustawia się go także przy trumnach zmarłych podczas pogrzebu, wyrażając w ten sposób wiarę w zmartwychwstanie na końcu czasów. Obok ołtarza, oprócz paschału, w okresie Pięćdziesiątnicy paschalnej umieszcza się także figurę Zmartwychwstałego. Zazwyczaj Chrystus Zmartwychwstały przedstawiany jest w czerwonej szacie, symbolizującej Jego zbawczą Mękę. Jedną rękę ma uniesioną ku górze w geście błogosławieństwa, którego pełnia płynie z otwartego Grobu, w drugiej trzyma chorągiew — znak zwycięskiej mocy. To wyobrażenie Chrystusa jest jakby echem Jego słów: „(...) miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33). W okresie świąt paschalnych na krzyżu zawiesza się czerwoną stułę, która zwykle jest częścią stroju liturgicznego diakonów, prezbiterów i biskupów. Oznacza ich pasterski urząd i uczestnictwo w kapłaństwie sakramentalnym. W okresie wielkanocnym zawieszona na krucyfiksie przypomina, że Chrystus jest Najwyższym Kapłanem, który na ołtarzu Krzyża złożył najdoskonalszą Ofiarę — „sam stał się Kapłanem, Ołtarzem i Barankiem Ofiarnym”. Czerwony kolor w liturgii symbolizuje ogień i krew. W czasie świąt wielkanocnych eksponuje się także symbol baranka. Żydzi w Starym Testamencie składali w ofierze właśnie baranka, a w noc Paschy zobowiązani byli spożyć go przed wędrówką z niewoli ku wolności (por. Wj 12,3—14). Dlatego Jezus, który złożył siebie w ofierze, jest prawdziwym Barankiem, który został zabity i nabył dla Boga swoją Krwią wszystkich ludzi (por. Ap 5,9). On jest Barankiem Paschalnym, który otwiera pieczęcie apokaliptycznej księgi (zob. Ap 5—6). Dlatego w świątyniach możemy zobaczyć wizerunek baranka siedzącego na księdze z siedmioma pieczęciami. Baranek jest także częstym motywem wielkanocnym zdobiącym szaty liturgiczne oraz symbolem często obecnym w naszych domach w czasie świąt Zmartwychwstania Pańskiego. opr. mg/mg

Znaki i symbole liturgiczne to słowa celebransa i ludu, paramenty, kolory szat, przedmioty liturgiczne, postawy i gesty. Szczególnymi znakami liturgicznymi, najskuteczniej działającymi w naszym życiu są sakramenty święte. Są to znaki skuteczne: które sprawiają to, co oznaczają. Poznanie znaczenia symboli i znaków liturgicznych jest

Krzyż (etymologicznie z łac. crux) – znak, kształt lub przedmiot w postaci dwóch linii (lub wielu) przecinających się, na ogół pod kątem prostym (†). Jest jednym z najstarszych symboli ludzkości znanym w większości starożytnych religii. Niemal w każdym zakątku ziemi odkryto przedmioty związane z tym znakiem. Zazwyczaj wiązano go z jakąś formą kultu sił przyrody (ogień, słońce, życie). Jest też używany jako element herbu. KRZYŻ - LINK Przedwedyjski symbol szczęścia, pomyślności. Występujący w wielu rejonach świata, szczególnie rozpowszechniony w wedyzmie, hinduizmie jak i słowiańskiej wierze. Po roku 1939 na Zachodzie kojarzony zazwyczaj z nazizmem. SWASTYKA - LINK SKĄD SIĘ WZIĘŁA SWASTYKA - LINK CO OZNACZA HITLEROWSKA SWASTYKA - LINK HISTORIA - SKĄD HITLER WZIĄŁ SWASTYKĘ - LINK SWASTYKA - WYKLĘTY ZNAK SŁOŃCA - LINK OD SYMBOLU SŁOŃCA DO SYMBOLU ZAGŁADY - LINK BOGA Symbol znany z naczynia z Białej koło Łodzi, używany współcześnie przez część rodzimowierców słowiańskich. RĘCE BOGA - LINK RĘCE BOGA - SYMBOLE SŁOWIAŃSKIE - LINK RĘCE BOGA - CZY NA PEWNO SŁOWIAŃSKIE RĘCE BOGA - PRAWDZIWE ZNACZENIE SYMBOLU - LINK RĘCE BOGA - SŁOWIAŃSKI KRZYŻ - LINK RĘCE BOGA - - LINK SŁONECZNY Znany też jako krąg słoneczny lub krzyż Odyna, ponieważ w mitologii skandynawskiej Odyn (Wodan) symbolizowany był przez krzyż wpisany w okrąg. Jeden z najstarszych symboli solarnych Indoeuropejczyków – powszechnie występujący u Celtów (od niego wywodzi się bezpośrednio krzyż celtycki). KRZYŻ SŁONECZNY - LINK KRZYŻ SŁONECZNY - LINK KRZYŻ SŁONECZNY - LINK CELTYCKI - WYSOKI Wolno stojące kamienne krzyże celtyckie, które występują na Wyspach Brytyjskich, zwłaszcza w Irlandii na cmentarzach i przy kościołach. CELTYCKI - WPISANY W OKRĄG Czteroramienny krzyż wpisany w okrąg. Występuje na terenach niegdyś zamieszkanych przez Celtów, ale również w pozostałej części Europy. Bywa utożsamiany z przedchrześcijańskim krzyżem słonecznym. KRZYŻ CELTYCKI - LINK KRZYŻ CELTYCKI - LINK SYMBOLIKA CELTYCKA - KRZYŻ CELTYCKI - LINK KRZYŻ CELTYCKI - HISTORIA PRAWDZIWA KRZYŻ CELTYCKI - DRUIDZI I WALKA O ISTNIENIE STAREJ WIARY - LINK ANKH Znany także jako krzyż egipski lub klucz Nilu. W starożytnym Egipcie był powszechnie występującym symbolem życia. Symbolizował słońce wypuszczające promienie. ANCH - LINK ANKH - KLUCZ ŻYCIA - LINK ANKH - LINK ANKH - SYMBOL WIECZNEGO ŻYCIA - LINK ANKH - NAJPOPULARNIEJSZY WAMPIRYCZNY SYMBOL - LINK GRECKI Znany także jako crux immissa quadrata lub krzyż klasyczny. Wszystkie ramiona krzyża są równe. Jest to również jeden z najbardziej znanych symboli przedchrześcijańskich. KRZYŻ GRECKI - LINK KRZYŻ GRECKI - ARCHITEKTURA - LINK JEROZOLIMSKI Jeden z najstarszych symboli chrześcijaństwa. Symbol Ziemi Świętej. Symbolizuje 5 ran Jezusa. Istnieją także inne interpretacje, np. cztery strony świata (małe krzyże) odkupione przez śmierć krzyżową Chrystusa (duży krzyż). W Cesarstwie Bizantyjskim i pierwotnym chrześcijaństwie był niejednokrotnie wpisywany w koło, które miało reprezentować wszechświat. Krzyż Chrystusa spinałby wtedy ekstremalnie oddalone od siebie niebo i ziemię, ludy i kraje. W czasie wypraw krzyżowych być może oznaczał cztery ważniejsze kraje katolickie biorące udział w wyprawach: Francję, Niemcy, Królestwo Obojga Sycylii i Anglię. Krzyż bywa też nazywany kosmicznym. Dzisiaj używany jest jako oficjalny symbol Kustodii Ziemi Świętej. KRZYŻ JEROZOLIMSKI - LINK KRZYŻ JEROZOLIMSKI - LINK RHO Krzyż złożony z dwóch liter greckich Χ (chi) i Ρ (rho), od których zaczyna się słowo Chrystus (Χριστος). Znany też jako Chrismon (od "monogram Chrystusa") lub krzyż Konstantyna, ponieważ ten cesarz używał symbolu chi rho jako swojego godła. CHI RHO - CMENTARIUM - LINK TAJEMNICE MONOGRAMU CHRYSTUSA - ZNAKI SOLARNE - LINK CHRYSTOGRAM - LINK ŁACIŃSKI Znany też jako krzyż chrześcijański lub crux ordinaria (krzyż zwykły). Jest to najbardziej znany symbol chrześcijaństwa, utożsamiany w kulturze Zachodu z narzędziem, na którym ukrzyżowano Chrystusa. KRZYŻ ŁACIŃSKI - LINK KRZYŻ ŁACIŃSKI - LINK PATRIARCHALNY Przypomina tradycyjny krzyż łaciński z jedną dodatkową, niedużą poprzeczką powyżej. Używali go patriarchowie i arcybiskupi we wczesnym okresie chrześcijaństwa. Od niego bezpośrednio wywodzi się krzyż prawosławny, któremu dodano jeszcze jedną ukośną poprzeczkę poniżej oraz krzyż papieski z dodatkową poprzeczką u góry. Czasem utożsamia się go z krzyżem lotaryńskim. KRZYŻ PATRIARCHALNY - LINK KARAWAKA - LINK PAPIESKI Forma krzyża patriarchalnego z jeszcze jedną niedużą poprzeczką u góry. Trzy poprzeczki krzyża reprezentują potrójną rolę papieża w Kościele katolickim jako Biskupa Rzymu, Patriarchy Zachodu i Następcy Św. Piotra. KRZYŻ PAPIESKI - LINK PRAWOSŁAWNY Używany przez prawosławne Kościoły chrześcijańskie. Na Zachodzie zwany czasem krzyżem słowiańskim. Górna poprzeczka symbolizuje tabliczkę nad głową Chrystusa, środkowa belkę, do której przybito jego ręce a dolna podpórkę na nogi. Podpórka zwrócona jest w górę w kierunku "dobrego łotra" i wskazuje mu niebo a "złemu łotrowi" piekło. Wywodzi się z krzyża patriarchalnego. KRZYŻ PRAWOSŁAWNY PRAWOSŁAWIE SYMBOLIKA KRZYŻA PRAWOSŁAWNEGO LOTARYŃSKI KRZYŻ LOTARYŃSKI - LINK KRZYŻ LOTARYŃSKI - LINK KRZYŻ Z LORRAINE - LINK KRZYŻ LOTARYŃSKI - RÓWNIEŻ KARAWAKA ODWRÓCONY / KRZYŻ ŚW. PIOTRA Występuje w dwóch możliwych wersjach: odwróconego do góry nogami krzyża łacińskiego lub odwróconego o 90° krzyża Św. Jerzego. Według legendy w ten sposób został ukrzyżowany św. Piotr. Współcześnie pierwszy z nich kojarzony jest z satanizmem. KRZYŻ ŚW. PIOTRA - LINK ODWRÓCONY KRZYŻ - LINK Z odwróconym krzyżem jest mały problem, bo tak naprawdę nie do końca wiadomo co symbolizuje. Z jednej strony krzyż Św. Piotra, z drugiej satanistyczny symbol - jako odwrócenie chrześcijaństwa, ale każdy satanista na wyższym poziomie oświecenia, wie, że satanizm nie polega na odwrotności chrześcijaństwa. W duchowym satanizmie odwrócony krzyż symbolizuje otwarcie wszystkich czakr łącznie z kundalini i odwrócenie ich do góry nogami, gdy kundalini przebija pozostałe czakry. Zachęcam do własnych poszukiwań. LILIOWY Krzyż liliowy powstał z połączenia krzyża greckiego i majuskuły M, oznaczającej imię Maryi. Był symbolem hiszpańskich zakonów rycerskich z Alcantary (zielony) i Calatravy (czerwony). MALTAŃSKI Używany przez Zakony Szpitalników tj. Joannitów i Lazarytów. Obecnie używają go także różne organizacje charytatywne oraz Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa. Umieszczony jest także na monetach 1 i 2 euro z Malty. KRZYŻ MALTAŃSKI - LINK ŻELAZNY / RYCERSKI Krzyż Żelazny (niem. Eisernes Kreuz, EK) – pruskie, potem niemieckie odznaczenie wojskowe nadawane za męstwo na polu walki, a także za sukcesy dowódcze. Krzyż Rycerski, właśc. Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (niem. Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes, RK) – niemiecki order, najwyższe odznaczenie wojskowe okresu III Rzeszy[1]. Stanowił rozszerzenie klas Krzyża Żelaznego. KRZYŻ ŻELAZNY - LINK KRZYŻ RYCERSKI - LINK SPÓR O ŻELAZNY KRZYŻ - LINK HUGENOCKI Powstał w XVIII w. w południowej Francji jako znak wiary wyznawców kalwinizmu (hugenotów) w czasie prześladowań religijnych. Współcześnie znajduje się w logo francuskiego Kościoła ewangelicko-reformowanego; jest także używany przez organizacje i wspólnoty kalwinistyczne w różnych krajach świata. KRZYŻ HUGENOCKI - LINK HUGENOCI - LINK KRZYŻ HUGENOCKI - LINK Wywodzi się od litery Τ (τ) (tau), w pierwotnych alfabetach zachodniosemickich (np. fenickim) zapisywanej jako X. Znany też jako krzyż egipski, crux commissa lub krzyż św. Antoniego. Dzisiaj używany powszechnie przez franciszkanów. TAU - LITERA - LINK KRZYŻ ŚW. ANTONIEGO - LINK SKANDYNAWSKI / NORDYCKI Używany w weksylologii jako główny element flag państw skandynawskich. Znany też jako krzyż nordycki. KRZYŻ SKANDYNAWSKI - LINK ŚW. ANDRZEJA W kształcie litery X. Używany w narodowej fladze Szkocji. Zwany też krzyżem granicznym (ponieważ Rzymianie używali go jako bariery) lub crux decussata. KRZYŻ ŚW. ANDRZEJA - LINK SKĄD SIĘ WZIĄŁ KRZYŻ ŚW. ANDRZEJA - LINK ŚW. JAKUBA W kształcie miecza, z belką poprzeczną i rękojeścią (zwieńczeniem) nawiązującymi do kwiatów lilii. KRZYŻ ŚW. JAKUBA - LINK ŚW. JERZEGO Używany w narodowej fladze Anglii i Gruzji. Również odznaczenie, ale o innym wyglądzie. 25. KRZYŻ DZIESIĘTNY Crux decima , krzyż dziesiętny, będący zarazem pierwszą literą greckiego słowa XRISTOS. Znakiem tym się witano i żegnano, kreślono go też na czole umierającego. Krzyż ten jest także znany jako narzędzie męki św. Andrzeja (krzyż św. Andrzeja). 26. KRUCYFIKS Krucyfiks, krzyż łaciński z umieszczoną na nim postacią Chrystusa ukrzyżowanego, rozpowszechniony po 2. soborze nicejskim (787 r.) początkowo jako wizerunek malowany lub płaskorzeźbiony, potem pełnopostaciowy WIDLASTY Krzyż widlasty,[8] przypominający grecką literę "Y" (Ypsilon), symbolizującą życie człowieka (w wieku młodzieńczym prosto, a potem rozwidlenie dróg do dobra i zła) i literę ? (Psi), symbolizujący Ducha Św.[9] (kształt przypomina fruwającą gołębicę); inaczej krzyż drzewa życia. KRUCYFIKS WIDLASTY - LINK NERONA / PACYFKA Niestety nie udało mi się znaleźć konkretnych informacji poza runami i straszeniem owym symbolem, przez kościół. BURGUNDZKI Krzyż burgundzki, dwa skrzyżowane ostrzewie (drągi z ostrymi sękami). KRZYŻ BURGUNDZKI - LINK ĆWIEKOWY/ZAOSTRZONY Krzyż ćwiekowy (zaostrzony), występujący w heraldyce zamiast miecza. ŚWIĘTEGO DUCHA Krzyż Świętego Ducha, podwójny z rozdwojonymi końcami - nawiązuje do 12 owoców Ducha Świętego: miłości, radości, pokoju, cierpliwości, uprzejmości, dobroci, wierności, łagodności, opanowania, sprawiedliwości, pobożności, wytrwałości. Godło Zakonu Świętego Ducha. GWIEZDNY Krzyż gwiezdny, gwiazda czteropromienna , wywodząca się z tradycji asyro-babilońskiej. JODŁOWY Krzyż jodłowy, dzieło heraldyków fińskich, jego ramiona stanowią cztery stylizowane gałązki jodły lub runy Man Y. KOPTYJSKI Krzyż koptyjski, krzyż grecki o ramionach zwieńczonych trzema trójkątami, emblemat Patriarchatu Aleksandryjskiego. Krzyż grecki o ramionach zwieńczonych trzema trójkątami, symbol Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego Tewahedo powstałego w IV wieku. Posiada wiele elementów wspólnych z judaizmem, np. szabat i obrzezanie. Jest to największy z orientalnych Kościołów ortodoksyjnych i jedyny istniejący w Afryce w czasach przed kolonialnych. Do roku 1974 miał status kościoła państwowego, lecz po obaleniu Haile Selassie I stracił ten tytuł. KOPTOWIE - LINK KOŚCIELNY Krzyż kościelny, wzorowany na krzyżach procesyjnych, symbol dzieł dokonanych na polu wiary, religii. KOTWICOWY Krzyż kotwicowy, w formie krzyża greckiego, kryje w sobie cztery kotwice, symbole nadziei. Historyczne godło austriackich krain: Piemontu, Gorycji i Gradyski. 37. KRZYŻ MARYNARSKI / ŚW KLEMENSA Krzyż stylizowany na kształt kotwicy okrętowej. Zwany krzyżem św. Klemensa. LASKOWANY Krzyż laskowany (crux commissa, krzyż złączony), zbudowany z czterech liter Tau, znak Chrystusa dawcy wszelkich łask, występuje w herbie Kalabrii. LEGII HONOROWEJ Krzyż Legii Honorowej , ustanowiony przez Napoleona Bonaparte w 1802 r., kształtem ramion nawiązuje do krzyża maltańskiego i pięcioramiennej gwiazdy. LITEWSKI Krzyż litewski (jagielloński), dwa krzyże greckie (wg innych wersji dwa krzyże rycerskie) połączone pionowymi ramionami, godło dynastii Jagiellonów. KRZYŻ LITEWSKI - LINK ŚW ŁAZARZA / TRÓJLISTNY / KONICZYNOWY Krzyż św. Łazarza, krzyż grecki zakończony motywem trójliścia, symbol zakonu szpitalnego jego imienia (od niego pochodzi słowo lazaret). KRZYŻ TRÓJLISTNY - LINK MŁYŃSKI Krzyż młyński , mający postać krzyża greckiego zakończonego motywem spirali, wzór zaczerpnięty od przedchrześcijańskich Celtów, oznacza Boga, wokół którego krążą wszystkie byty. PALEOLOGÓW Krzyż Paleologów, cesarzy Bizancjum (1261-1453), krzyż grecki z umieszczonymi między ramionami czterema literami "B" skrót greckich słów: Król królów królujący królom. PATRIARSZY Krzyż patriarszy, o ramionach i wierzchołku zwieńczonych trójliściem, symbol władzy natury duchowej, nazywany też kardynalskim. PIZAŃSKI Krzyż pizański, godło miasta Pizy [44] i Tuluzy [45], symbolizujący cztery klucze i pozorny bieg Słońca po nieboskłonie PODWÓJNY Krzyż podwójny, połączenie krzyża greckiego z literą "X", rozpoczynającą słowo Chrystus w języku greckim. W języku heraldycznym krzyż podwójny - o dwóch równoległych ramionach (jak w krzyżu litewskim). Quinas, pięć niebieskich tarcz z pięcioma srebrnymi kołami każda, ułożonych w krzyż na srebrnym polu. Herb Burbonów portugalskich, nawiązujący do pięciu ran Chrystusa. RYCERZY CHRYSTUSA Krzyż Rycerzy Chrystusa, symbol zakonu o tej nazwie powstałego w 1318 r. po rozwiązaniu templariuszy: czerwony krzyż templariuszy ze srebrnym krzyżem łacińskim w środku ozdabiał żagle portugalskich odkrywców, Vasco da Gamy. ZAKONÓW Z ALCANTARA Krzyż rycerzy zakonów z Alcantara (zielony) i Calatrava (purpurowy), w wersji czarno-białej także u dominikanów, krzyż grecki zakończony gotycką majuskułą "M" od imienia Maryi. ZAKONU SZPITALA NMP Krzyż Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego (Krzyżaków) [52,53], motyw krzyża templariuszy w barwach Hohenstaufów (czarny na srebrnym polu). Wielcy Mistrzowie mieli w herbie od 1226 r. orła umieszczonego na krzyżu [54]. STRZAŁKOWY Krzyż strzałkowy, krzyż grecki zakończony stylizowanymi grotami strzał, nazywany czasem krzyżem czeskim. Godło faszystów węgierskich. TRÓJRAMIENNY Krzyż trójramienny, zakończony trójliśćmi, symbolizuje okultystyczną teorię potrójnego świata: fizycznego, astralnego i duchowego, przypomina literę alef - symbol słowa Bożego, fundament wszechrzeczy. W symbolice masońskiej trójliście zastąpione zostały krzyżykami greckimi, tworząc masońską wersję krzyża jerozolimskiego - emblemat mistrza loży. WYWYŻSZONY Krzyż wywyższony, krzyż łaciński wsparty na kuli, kole lub czterech podstawach (ewangeliach), symbolizuje władzę Chrystusa nad ziemią. ZDWOJONY Krzyż zdwojony, utworzony przez 4 krzyże łacińskie schodzące się w środku podstawami. Półtorakrzyż i półtrzeciakrzyż [62], figury heraldyczne przedstawiające krzyż dwuramienny półtora) lub trzyramienny (półtrzecia) z odłamaną dolną lewą połówką ramienia. Symbolika związana z przejściem z pogaństwa na chrześcijaństwo i walką w obronie wiary. POŁUDNIA Krzyż Południa - gwiazdzbiór w kształcie Krzyża łacińskiego, wskazujący kierunek południowy; za czasów Chrystusa widoczny z Jerozolimy. Nazywany tez "Sula " czyli - Promień Ukrzyżowania. Symbol związany z krzyżem Ankh - inne przedstawienie krzyża używanego przez koptów. Jedno z graficznych oznaczeń miedzi w alchemii. Godło Zakonu Świętego Ducha przedstawia w czarnym tle krzyż Świętego Ducha, podwójny z rozdwojonymi końcami - nawiązujący do 12 owoców Ducha Świętego. LEWIATANA

3yCsth.

7iiu3wxfu7.pages.dev/66

7iiu3wxfu7.pages.dev/97

7iiu3wxfu7.pages.dev/36

7iiu3wxfu7.pages.dev/64

7iiu3wxfu7.pages.dev/23

7iiu3wxfu7.pages.dev/62

7iiu3wxfu7.pages.dev/51

7iiu3wxfu7.pages.dev/59

co oznaczają symbole z tyłu krzyża