Pokazywałam Wam ostatnio prosty chleb drożdżowy, taki zwykły pszenny, bez kombinowania: Pokusiło mnie jednak, żeby popróbować z mieszaniem mąk i wiecie co? Też wychodzi :) Dziś polecam Wam 2 sprawdzone opcje, obie z dodatkiem mąki kokosowej, którą zaczynam wielbić podobnie, jak wszystko inne kokosowe, co można zjeść. Pierwszy chleb to zwykły pszenny z dodatkiem mąki kokosowej, w proporcji (specjalnie mierzyłam to dla Was): – 12 dużych, kopiastych łyżek mąki pszennej, – 4 duże łyżki mąki koko, co daje razem mniej więcej pół kilo mąki, jak w przepisie podstawowym. Ciasto wyrobiłam normalnie, odłożyłam do wyrośnięcia, potem uformowałam chleb, znowu odstawiłam i dopiero piekłam ale wszystko to zamknęło się w godzinie + czas pieczenia, około 45 minut. Chlebek wyszedł przepyszny, a przy tym o zupełnie innej strukturze, bardzo przypominającej bułkę mleczną. Jeśliby zamiast wody użyć mleka roślinnego, bułka “mleczna” byłaby jak malowana. Ten chleb bardzo posmakował dzieciom, bardzo ładnie też wyglądał i pachniał, naprawdę kusił do jedzenia. Starsza córka nawet nie chciała niczym go smarować ani okładać, żeby go “nie zepsuć”. Druga opcja to chleb gryczany z mąką kokosową i trochę pobabrany mąką pszenną, tzn.: – 12 dużych łyżek mąki gryczanej, – 4 łyżki mąki kokosowej, – i 3-4 razy nabierałam trochę mąki pszennej na ręce, żeby wyrabiać ciasto, bo za bardzo kleiło się do rąk. Ten chleb uformowałam od razu na blaszce i pod przykryciem odstawiłam do wyrośnięcia, a potem wjechał już prosto do pieca, bo nie chciałam go więcej ruszać (żeby nie musieć znowu podsypywać mąką). Nie urósł jakoś ogromnie ale całkiem ładny bochenek wyszedł i tak :) W tym wypadku użyłam też drożdży suszonych, a już kiedyś wspominałam, że jakoś nie rośnie mi na nich nic tak dobrze, jak na świeżych. Pomijając, strukturę chleb miał podobną do tego poprzedniego z mąką koko, tylko bardziej gęstą, smak – jeśli ktoś lubi grykę to super, idealnie komponujący się z truskawkami ze słoika albo brzoskwiniami. Mąka kokosowa to mega źródło błonnika, tak że warto podkręcić sobie chleb jej dodatkiem, zyskując jednocześnie ładny, zwarty, świetny do krojenia w cienkie kromki bochenek, nic się nie kruszy, nie rozwala, nie pęka, i naprawdę fajnie smakuje, bomba! Muszę powiedzieć, że pieczenie własnych chlebków wciąga, zwłaszcza, jak się widzi, że w zasadzie nie da się tego zepsuć, no i każdy chleb jest inny, jedyny i niepowtarzalny, tego nie da się kupić. Tak jak i czasu, którego nie zostaje mi zbyt wiele na pisanie bloga, ale mam nadzieję, że jakoś mi to wybaczacie, te nieregularne wpisy. Próbujcie, dzielcie się doświadczeniami, no i niech Wam chleby rosną, jak na drożdżach! ;) Ja dziś swojego nie upiekłam ale może za to jutro w kilku innych domach będzie chlebek homemade.